Czym jest zgrzewanie oporowe?

Zgrzewanie oporowe, czasami nazywane zgrzewaniem oporowym (ERW), to proces, w którym metale można łączyć ze sobą poprzez przyłożenie ciśnienia i przewodzenie silnego prądu elektrycznego przez kombinację metali w celu podgrzania złącza spawalniczego i stopienia metali, kucia ich razem. Ma różne formy i zastosowania i nie są potrzebne żadne inne materiały, co czyni go bardzo opłacalnym procesem.

Jak działa?

Zgrzewanie oporowe jest zwykle stosowane do łączenia ze sobą dwóch prostych elementów metalowych. Prąd elektryczny jest dostarczany do arkuszy metalu (lub dowolnych łączonych elementów) przez elektrody spawalnicze, które wywierają siłę na arkusze. Siła ta jest następnie przekształcana w ciepło. Ciepło jest generowane tak, że topi metal w miejscu, w którym się łączą – w punkcie „oporu” między sklejającymi się powierzchniami. Elektroda następnie pobiera ciepło z obszaru stopionej spoiny, która tworzy samorodek spoiny w punkcie, w którym się zestala. Siła jest przykładana przed, w trakcie i po przyłożeniu prądu, co ogranicza obszar styku.

Rodzaje spawania oporowego

Istnieje wiele procesów zgrzewania oporowego o różnych zastosowaniach, takich jak zgrzewanie punktowe, zgrzewanie liniowe i zgrzewanie doczołowe. Każdy z nich ma inną konkretną aplikację spawalniczą, dzięki czemu jest optymalny w określonej sytuacji.

 

1. Zgrzewanie punktowe oporowe

Rezystancyjne zgrzewanie punktowe jest szeroko stosowane w przemyśle motoryzacyjnym do łączenia stali oraz w przemyśle lotniczym do elementów płatowca wykonanych ze stopów aluminium. Jest to jedna z najstarszych i najprostszych form zgrzewania oporowego, w której samorodek spoiny jest wytwarzany przez przepuszczenie prądu elektrycznego między dwoma metalowymi elementami, podczas gdy są one utrzymywane razem między elektrodami, zwykle wykonanymi ze stopów na bazie miedzi ze względu na ich doskonałą przewodność nieruchomości.

 

2. Zgrzewanie oporowe

To zgrzewanie jest odmianą standardowej formy zgrzewania punktowego, jednak zamiast jednej bryłki punktowej wytwarzana jest seria zachodzących na siebie bryłek. Odbywa się to zwykle poprzez zastąpienie konwencjonalnych elektrod do zgrzewania punktowego kółkami, które obracają się podczas podawania części między nimi. W ten sposób proces wytwarza ciągły szew, a nie pojedyncze miejsce. Spawanie spoin jest często stosowane przy produkcji cienkich, szczelnych pojemników, takich jak zbiorniki na paliwo, i generalnie nie nadaje się do spawania aluminium.

 

3. Spawanie oporowe

Zgrzewanie garbowe oporowe jest formą zgrzewania oporowego, w której energia elektryczna, siła i czas zgrzewania są skoncentrowane na uniesionych „wypustach” na całej powierzchni. Spawanie rzutowe jest zwykle stosowane w przypadku spoin z użyciem grubszych materiałów niż cieńsze elementy metalowe, do których zwykle wymagane jest spawanie punktowe, a często nie metali. Znajduje zastosowanie przede wszystkim w przemyśle elektrycznym, motoryzacyjnym i budowlanym.

 

4. Zgrzewanie doczołowe oporowe

Zgrzewanie doczołowe oporowe to proces, w którym dwa elementy o podobnym przekroju mogą być połączone razem w jednej operacji, która odbywa się jednocześnie na całym dotkniętym obiekcie, a nie tylko w małych miejscach. Zastosowanie spawania doczołowego często dotyczy drutów i prętów o małych średnicach, zwykle do około 16 mm średnicy.

 

5. Spawanie doczołowe błyskowe

Zgrzewanie doczołowe iskrowe jest podobne, ale w tym przypadku przenoszenie energii zapewnia przede wszystkim ciepło oporowe powstające z samych części. Jest to szybszy rodzaj zgrzewania oporowego, w którym spawacz łączy części przez zastosowanie pewnego nacisku, a następnie przepuszczenie przez złącze silnego prądu, który wypala nierówności powierzchni. Gdy spaw wytworzy wystarczającą ilość ciepła, części są łączone poprzez jednoczesne przyłożenie ciepła i ciśnienia. Daje to kuźnię doczołową spoiny bez stopionego metalu pozostającego w złączu.

 

Kategoria: elektryka, przemysł